بیماری کیست مویی

بیماری کیست مویی(سینوس پایلونیدال)

بیماری کیست مویی چیست و علت آن کدام است؟

بیماری کیست مویی به التهاب مزمن پوست در ناحیه ی خط وسط باسن گفته میشود.این بیماری در واکنش به موهای روییده در شکاف باسن ایجاد میشود.بیماری کیست مویی در مردان شایع تر و اغلب در سن بلوغ تا 40 سالگی ایجاد میشود.همچنین این بیماری در افراد چاق و افراد پرمو بیشتر دیده میشود.

علامت بیماری پایلونیدال چیست؟

علائم از وجود یک فرو رفتگی کوچک تا یک برآمدگی دردناک متغیر است.اغلب از محل بیماری ترشحات شفاف یا چرکی یا خونی خارج میشود.درصورت عفونی شدن و ایجاد آبسه، ناحیه قرمز و برجسته و دردناک شده و چرک بدبو از آن خارج خواهد شد.عفونت ممکن است منجر به ایجاد تب، تهوع و بی قراری شود.

فرم های مختلف این بیماری عبارت اند از: وجود آبسه که اغلب بیماری پایلونیدال با این فرم شروع میشود. پس ازتخلیه ی آبسه (خود به خود یا باجراحی) بسیاری از بیماران مبتلا به سینوس پایلونیدالمیشوند. سینوس عبارت است از یک حفره در زیر پوست که از طریق یک مجرا به سطح پوست راه پیدا میکند.اگرچه تعداد کمی از بیماران خود به خود بهبود میابند اما غالب مبتلایان به سینوس پایلونیدال نیاز به عمل جراحی خواهند داشت.تعداد کمی از بیماران مبتلابه سینوس پایلونیدال دچار عود های مکرر، تورم، قرمزی و خروج چرک میشوند.

بیماری پایلونیدال چگونه درمان میشود؟

نوع درمان بستگی به فرم بیماری دارد.در مورد آبسه فقط با ایجاد یک برش روی محل تورم و خارج کردن چرک و شستشوی حفره، درمان انجام میشود که البته این کار در مطب یا بی حسی موضعی امکان پذیر است.

اما در فرم مزمن سینوس پایلونیدال نیاز به جراحی وسیعتری دارد.عمل جراحی به دو روش باز(زخم باز گذاشته میشود) و در روش بسته (زخم کاملا بسته میشود) قابل انجام است.در روش باز بیمار نیاز به پانسمان مکرر زخم تا بسته شدن کامل حفره دارد.اما در روش بسته نیاز به پانسمان مکرر نیست.نحوه ی انجام عمل جراحی بستگی به نظر پزشک معالج و شرایط بیمار دارد.

مراقبت های بعد از عمل:

اگر زخم بسته است محل آن باید خشک و تمیز نگه داشته شود تا زخم کاملا ترمیم شود.اگر زخم باز است پانسمان مکرر و شستشوی زخم با آب و صابون تا زمانی که حفره ی مربوطه کاملا بسته شود.

بعد از ترمیم کامل زخم پوست موضع باید کاملا تمیز و بدون مو نگه داشته شود.به بیمار توصیه میشود هر 2-3 هفته یکبار موی موضع را با تیغ یا مواد موبر تمیز نماید و این کار تا 30 سالگی ادامه یابد.بعد از 30 سالگی به دلیل نرم تر شدن مو ها و کمتر شدن عمق شکاف باسن، نیاز به تمیز کردن جدی موضع نیست.